Hamd Ne Demektir Çok Kısa? Bir Sessiz Teşekkürün Hikâyesi
Bazen kelimeler yetmez. İçinde büyüyen bir minnettarlık vardır, ama nasıl dile getireceğini bilemezsin. İşte o anda insanın kalbinden yükselen sade ama derin bir kelime vardır: hamd. Bugün sana bir hikâye anlatmak istiyorum… Belki senin de kalbinde aynı kelime yankılanır.
Bir Sabah, Bir Hayat ve Bir Kelime
Ali sabah erkenden uyanmıştı. Gözlerini açar açmaz telefonuna baktı, her zamanki gibi yapılacaklar listesi kabarıktı. Stratejik bir plan yapmadan güne başlamazdı; çünkü o çözüm odaklı bir adamdı. Her şeyin bir sebebi, her hareketin bir sonucu olmalıydı.
Aynı evin diğer odasında Elif, mutfakta kahve kokusunu duyar duymaz gülümsedi. Onun için sabahlar planla değil, hisle başlardı. Güneşin ışığı perde aralığından süzülürken “Şükür bugün de uyandık,” diye fısıldadı.
O iki insanın dünyası birbirinden farklıydı. Ali, hayatın mantığını çözmeye çalışan bir zihin; Elif ise hayatın duygusunu hisseden bir yürekti. Ama o gün onları ortak bir kelime buluşturacaktı: hamd.
Bir Kriz Anı ve İki Farklı Tepki
Sabah işe giderken arabaları aniden yolda kaldı. Ali hemen panikledi, motoru kontrol etti, hesap yaptı, kaç dakikada tamirci bulabileceğini düşündü.
“Tamam, şimdi sakin olmalıyım, bu durumu çözebiliriz,” diyordu kendi kendine.
Zihin stratejiyle doluydu, ama kalbi sıkışmıştı.
Elif ise sessizdi. Pencereye bakarak derin bir nefes aldı. “Belki de bu durmamız gerekiyordu,” dedi.
Ali şaşırdı. “Nasıl yani? İşe geç kalacağız!”
Elif gülümsedi: “Belki de bu yavaşlama, bize bir şey göstermek içindir.”
Tam o sırada yoldan geçen bir kamyonu fark ettiler. Dakikalar önce yola çıkmış olsalar, o kamyon tam da onların önünde olacaktı. Birkaç saniyelik bir fark, büyük bir ihtimali değiştirmişti.
Elif elini kalbine koydu, gözleri doldu: “Elhamdülillah.”
Ali başını eğdi. O an hiçbir hesap, hiçbir strateji anlam ifade etmedi. Sadece kalbinde yankılanan o kelime kaldı: hamd.
Hamd: Sessiz Bir Farkındalık
O gün Ali bir şey öğrendi. Hamd, sadece işler yolundayken söylenen bir kelime değildi.
Hamd, bazen bir felaketten kurtulmanın farkına varmaktı. Bazen sadece nefes alabilmenin, birine sarılabilmenin, hayatta olmanın farkındalığıydı.
Elif için hamd, kalbin diliydi. Ali içinse aklın sustuğu yerde anlam kazandı.
O kelime, iki farklı dünyanın ortasında köprü oldu.
Akşam eve döndüklerinde Ali sessizce oturdu, Elif’e baktı ve gülümsedi.
“Bugün öğrendim,” dedi, “hamd demek, sadece teşekkür etmek değilmiş. Bazen anlamadığın şeyler için bile şükretmekmiş.”
Elif yavaşça başını salladı: “Çünkü bazen anlamadan inanmak gerekir.”
Hikâyenin Ardındaki Gerçek
Hamd, çok kısa bir kelime gibi görünür ama içinde koskoca bir evren taşır.
Bir anlık farkındalık, bir duraklama, bir teslimiyet…
İnsan, hayatın her anında bir sebep arar. Ama bazen sebep değil, şükür gerekir. Çünkü hamd, sonuç değil, haldir.
Küresel bir dil gibi, herkesin kalbine dokunan bir anlam taşır.
Bir Japon’un doğaya eğilmesi, bir Hristiyanın duasında “thank you Lord” demesi, bir Müslüman’ın “Elhamdülillah” deyişi… Hepsi aynı kalp sesidir.
Ama Anadolu’da, bir annenin “şükür evladım” deyişinde, bir çocuğun gülüşünde, bir yaşlının dua ederken titreyen ellerinde hamd bambaşka yankılanır.
Senin Hikâyende Hamd Nerede?
Belki sen de bir gün Ali gibi bir anda durdun, anlam veremedin ama içinden bir “şükür” geçti.
Belki Elif gibi, kalbinle hissettin, sözlere gerek duymadın.
Hamd ne demektir çok kısa dersen…
Hamd, “iyi ki varım” demektir. “İyi ki yaşadım, iyi ki öğrendim” demektir.
Bir nefesin, bir anın, bir gülüşün farkına varmaktır.
Peki senin hayatında hamd dediğin an neydi?
Yorumlarda paylaş, belki senin hikâyen de bir başkasına ilham olur. Çünkü bazen bir kelime, bir kalbi değiştirir.