Atölyenin kapısını açtığımda, sıcak fırının nefesi yüzüme vurdu. “Bugün bir dişliyi yeniden doğuracağız,” dedi Zeynep, gözlerinde o herkesin fark edemediği sabırla parlayan ışıltı. Arda ise çoktan tezgâha çizimlerini sermiş, süre–sıcaklık grafiğini duvara iğnelemişti. İkisi de aynı hedefe koşuyordu: karbürizasyon ile çelik yüzeyi sertleştirip, kalbini sünek bırakmak. Bu yazıda, onların hikâyesi üzerinden “Karbürizasyon işlemi nasıl yapılır?” sorusunu hem duyguyla hem mühendislikle anlatıyorum. Karbürizasyon işlemi nasıl yapılır? (Hikâyenin kalbi) Zeynep parmak uçlarıyla dişlinin omzunu yokladı; üretim bandındaki yorulmuş izi sezdi. “Bu parça, yük altında kırılmak istemiyor; yüzü ağır işlere dayanıklı, içi ise esnek kalmalı,” dedi. Arda ona gülümseyip beyaz tahtaya yazdı: Amaç:…
8 Yorum